Botswana 2015

10/12/15: Brussel-Johannesburg

Na een dagje gewoon werken, drink ik nog snel een laatste uitwuifaperitiefje in café de Olifant voor de trein van 17u07 richting Botswana. Niet vergeten uit te stappen in de luchthaven want ik passeer de luchthaven dagelijks…We kunnen direct inchecken, door de security gate gaat ook vlot en dan kunnen we al naar onze gate. De tijd gaat snel voorbij, ze nemen nog een uitgebreide enquête af over de luchthavenfaciliteiten en stipt om 19u15 gaat onze gate open. We hebben individuele schermpjes dus we kunnen ons wel bezig houden met films (the Timetraveler’s Wife, Vacation) en afleveringen van Bones. In Parijs is er nog een tussenstop die redelijk chaotisch verloopt waardoor we wel wat vertraging oplopen. Het eten is lekker Belgisch stoofvlees met gratin patatjes en boontjes. De dame naast mij vindt het zo lekker dat haar beha er wel van losspringt en ze vraagt aan mij om hem terug dicht te doen want dat lukt haar niet zo goed:) . In Addis Abeba moeten we overstappen, maar we landen al na boarding time van onze vlucht dus we haasten ons naar de nieuwe gate. Ze sturen ons nog bijna het verkeerde vliegtuig op maar gelukkig halen we onze aansluiting nog.

11/12/15: Johannesburg

Als we ontbijt verwachten krijgen we echter zoute aperitiefkoekjes aangeboden. Gelukkig volgt er later nog een echte maaltijd, kip of vis met rijst, geen lekker omelet ofzo:) We komen om kwart na één aan in Johannesburg. We halen eerst geld uit de muur en nemen dan een taxi naar de Greenfire lodge want die weten we niet echt liggen en het is nog wel een eindje. De lodge is heel chique en op ons terras eten we nog ons laatste boterhammetje met kaas vooraleer we het zwembad induiken. De hond des huizes vindt het alleen niet zo leuk dat we in zijn zwembad zitten… Ondertussen maken we kennis met Angelique, ook een Belgische die mee met de tour zal gaan. In de tuin zitten allerlei vogeltjes, wevers, muisvogels, ibis en grijze loerie, dat begint al goed! Het begint wel zachtjes te regenen, dus we gaan douchen en om 19u worden we aan tafel verwacht om kennis te maken met onze andere reisgenoten Flavia (Noorwegen), Gery (Canada), Sylvaine (Frankrijk), Ikuko (Japan) en Ed onze gids uit Zimbabwe. Het eten is erg lekker en nadien we krijgen we uitleg over hoe alles in zijn werk gaat in de truck. We kruipen snel ons bedje in, waar ineens een praline klaarligt op ons hoofdkussen:)

12/12/2015: Johannesburg-Botswana

[peg-image src=”http://lh3.googleusercontent.com/-uvGrtcmMz5A/VsnQkKfkaMI/AAAAAAAAHDE/B4wMzc-Udn4/s144-o/DSC00327%252520-%252520kopie.JPG” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758877291276482″ caption=”DSC00327 – kopie.JPG” type=”image” alt=”DSC00327 – kopie.JPG” image_size=”3648×2736″ ]

Het ontbijt wordt al om 6u geserveerd want we hebben vandaag een hele afstand af te leggen. De truck in en off we go!! In Zuid-Afrika zijn er nog wat heuvels maar Botswana is zo goed als helemaal vlak. Aan de de grens moeten we twee loketjes binnen: eentje om Zuid-Afrika buiten te gaan en eentje om Botswana binnen te mogen. ‘s Middags stoppen we in Kang om te eten, in Nandoo dat is een fastfoodketen maar er blijken niet veel andere opties te zijn. We rijden verder tot Kalahari rest, een campsite waar we de introductie krijgen hoe onze tenten op te zetten. Het zijn nieuwe tenten dus de ijzertjes geven nog niet zoveel mee, dus het is de eerste keer zweten geblazen en pijn aan de vingers. We wandelen nog snel even een toertje op de campsite en botsen op een groepje impala’s. Onderweg uit de truck hadden we ook al een springbok zien springen. Er is een restaurant op de campsite waar we gaan eten en we gaan ook nog iets drinken in de bar. Een snelle douche in het donker en dan de hete tent in. ‘s nachts koelt het geleidelijk af tot het zelfs koud wordt met onze ramen open, al zal het wel de laatste keer zijn dat het koel is ‘s nachts.

 

13/12/15: Kalahari

We zijn vroeg op, leren de tent afbreken -met de eerste schorpioen- en ontbijten dan aan onze truck kitchen facility met toast yoghurt en ontbijtgranen zoals dat de volgende weken nog veel zal zijn. We rijden verder naar Ghanzi waar we inkopen doen voor de volgende dagen. Een rare man op de parking laat zijn fluitje zien, de bankautomaat slikt Gary zijn bankkaart in, en enkele kinderen eten de restjes van Flavia haar ijsje op. We rijden verder naar onze campsite die ook dichtbij een lodge ligt. We lunchen met hotdogs en houden dan een siësta voor de warmte. Ik probeer ondertussen het vogelrijkdom te fotograferen dat alom aanwezig is. Om 16u arriveert onze bushman in zijn leren broekje, maar hij heeft eronder wel zijn echte onderbroek aan:) .
[peg-image src=”http://lh3.googleusercontent.com/-h5yHPWoWpoc/VsnQkJI33dI/AAAAAAAAHDA/bNlxEFoAJbU/s144-o/DSC00384%252520-%252520kopie.JPG” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758876927647186″ caption=”DSC00384 – kopie.JPG” type=”image” alt=”DSC00384 – kopie.JPG” image_size=”3648×2736″ ]

We leren vanalles over de bomen en de bushbrandy maar zien nog geen dieren. Wel heel veel sporen zoals de grote holen van het aardvark. Alle planten hebben precies wel een medicinaal gebruik. Als we terug zijn heeft Ed onze braai al gereed gemaakt. Zalig! Nog een verfrissende douche en dan genieten we van de prachtige sterrenhemel en leren nog wat sterrenbeelden bij met de Skymap app.

14/12/15: Okavango

Vroeg uit de veren, tent afbreken, ontbijten en dan weer de baan op. Vandaag trekken we naar de Okavango delta. In Sepopa lunchen we met pastasla aan de oever van de rivier. Ik lach ermee als ik denk dat er krokodillen voorbij zwemmen telkens er een tak voorbij drijft, maar als ik even later de nabije omgeving verken, ligt er wel een krokodil op de oever. Niet te dicht bij komen dus! De boottocht naar onze verblijfplaats Pepere Island duurt 3u en is prachtig! Vogels à volonté we zien oa verschillende soorten reigers, ooievaars, visarenden, ijsvogels…. Doe daar nog wat krokodillen, nijlpaarden en olifanten bovenop en het is perfect! Het is alleen bakken in de zon.

[peg-image src=”http://lh3.googleusercontent.com/-l-YL8v-6kC4/VsnQkMNz5PI/AAAAAAAAHC8/wqRW5Sy6zs4/s144-o/DSC00467.JPG” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758877753664754″ caption=”” type=”image” alt=”DSC00467.JPG” image_size=”3648×2736″ ]

[peg-image src=”http://lh3.googleusercontent.com/-xL9PnrIfhxs/VsnQkEKrAmI/AAAAAAAAHDA/6siyad4sgHI/s144-o/DSC00431%252520-%252520kopie.JPG” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758875593015906″ caption=”DSC00431 – kopie.JPG” type=”image” alt=”DSC00431 – kopie.JPG” image_size=”3648×2736″ ]

 

 

Op sommige plaatsen staat het water laag, het regenseizoen zou eigenlijk al begonnen moeten zijn, maar dat is het nog niet echt. Lems, de bootdriver is ook een perfecte gids voor de vogels. Pepere Island ligt aan een prachtige lagune met nijlpaarden en krokodillen. Deze keer kamperen we niet, maar mogen we in hutjes slapen. We geniet van de prachtige zonsondergang, een bad en een heerlijk avondmaalstoofpotje. ‘s Nachts wordt ik echter wakker gehouden door ratten of muizen die constant lawaai maken in een plastic zak, maar ik durf uit schrik niet op te staan om ze te verjagen:)

15/12/15: Okavango

Vandaag trekken we er met de mokoro op uit voor een wandelsafari op een ander eiland in de delta. John is onze polar en Candrew onze gids. We moeten eerst nog een eindje wandelen naar onze mokoros en zien onderweg een groepje bavianen in de boom. De drie Belgen zitten samen in een mokoro, die ondertussen van kunststof zijn gemaakt, want van hout mag niet meer blijkbaar. Gelukkig voor de polars is zo’n kunststoffen boot veel gemakkelijker om te besturen:) Tussen de papyruskanaaltjes is het zalig varen. We zien uiteraard weer veel vogels en een minikikkertje. De nijlpaarden zijn nog aan land als we op het eiland arriveren, blijkbaar is dat zeer speciaal. Het is een mannetje nijlpaard en hij heeft verschillende verwondingen van het vechten. Voor de rest is het heel rustig van dieren, een monitorlizard, maar geen leeuwen, giraffen of olifanten… Gelukkig leveren we wel alles over hun sporen en uitwerpselen want die zijn er wel. Zo is de mest van de giraf klein en kan je zelfs aan de mest zien of het van een vrouwtje afkomstig is, dan is het wat gepunt.

[peg-image src=”http://lh3.googleusercontent.com/-_dYsW23RIqE/VsnQkNS8JRI/AAAAAAAAHC8/CMRpaJhS6iU/s144-o/DSC00554%252520-%252520kopie.JPG” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758878043612434″ caption=”DSC00554 – kopie.JPG” type=”image” alt=”DSC00554 – kopie.JPG” image_size=”3648×2736″ ]

Ook het mannetje nijlpaard poept anders om zijn territorium af te bakenen. Als het te heet wordt, keren we op onze stappen terug. Ik maak mijn hoofddoek nat in het water van de delta om wat verfrissing te hebben. John drinkt zelfs rechtstreeks uit de delta dus kwaad zal het niet kunnen…Er wordt een hele brunch klaargemaakt met spek en eitjes en gebakken champignons en tomaatjes. Lekker! Daarna volgt de siësta. Om 17u is het tijd voor de avondwandeling. Candrew leert ons vanalles over de bomen, de olifantensporen en we zien hoe de bavianen zich klaarmaken op de uitkijk in de boom. We genieten weer van een prachtige zonsondergang. Douchen gebeurt met zicht op de milkyway. Ondertussen heeft Ed weer voor lekker eten gezorgd en het wordt buiten geserveerd op een mooi gedekte tafel. ‘s Avonds spelen we nog verschillende spelletjes met de fles, upside down en de dierennamen. Voldaan kruipen we ons bed in.

16/12/2015: Okavango delta

Hoewel de wekker weer om 5u staat, versieren we de ontbijttafel en blazen de ballonnen op voor Ed zijn verjaardag. Compleet met cake en kaarsjes! Onderweg naar de vertrekplaats van de mokoro komen we nog een pofadder tegen… We varen opnieuw tussen de kanaaltjes en vragen ons af of het dezelfde route als gisteren is. En ja hoor, we eindigen aan hetzelfde punt omdat het water te laag staat om naar een ander eiland te varen. Vandaag staat er meer wind en is het dus minder warm en valt er meer leven te bespeuren! Pumba’s, wildebeest met kleintjes en lots of impala’s die het op een rennen zetten als er toch nog 5 anderen op het eiland te bespeuren zijn. Een groep pelikanen vliegt boven ons hoofd en we zien ook nog grote vogels zoals de grondneushoornvogel en de zadelbekooievaar. Daarna volgt er opnieuw een gelijkaardige brunch. Ik doe eerst een klein dutje en daarna luisteren we naar de wielewaal en leert Lems ons tellen in Setswana, bongwe, bobedi, borado, bone… Moeilijke taal! Om 17u maken we nog een miniwandeling en leren we alles over de termieten, poetsen we onze tanden met een bepaalde boomsoort en doen we een boottochtje op de lagune naar de nijlpaarden. Zonsondergang op de boot met een cider erbij..alle ooievaars komen slapen in de bomen. Zalig! Lems cruist ervandoor.

17/12/2015: Okavango

[peg-image src=”https://lh3.googleusercontent.com/-eyWPbYRXCrs/VsnQkLduRSI/AAAAAAAAHDQ/iA3XMBPF3booWyl79Jlsc1cjhKFh3qMrACHM/s144-o/DSC00542.JPG” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758877551969570″ caption=”” type=”image” alt=”DSC00542.JPG” image_size=”3648×2736″ ]

 

Bij het vertrekken met de boot raken we iets in het water waardoor ons roer bijna breekt. Gelukkig halen de mannen een tang boven en kan het weer gemaakt worden. Op de terugweg naar Sepopa varen we iets sneller, we stoppen alleen voor de grote dieren, maar toch is het weer de moeite. We ruilen onze boot opnieuw in voor de truck en rijden naar Maun, onderweg picknicken we nog langs de kant van de weg met spaghetti bolognaise. Er valt een stevige korte bui, maar wij blijven gelukkig droog. Terwijl de rest boodschappen doet, brengen wij een bezoekje aan de Congolese dokter. We rijden verder naar Drifters Lodge die prachtig gelegen is aan de river Boteti in luxetenten. Eerst moeten we de truck nog overladen in een 4X4 safaritruck. Een verfrissende douche later en Wayne en Sara hebben het avondeten voor ons bereid met een heerlijk dessert.

 

 

18/12/2015: Maun – Moremi

Vandaag mogen we uitslapen, doen we inkopen in Maun voor 4 dagen waarna we richting Moremi rijden. Buiten het park zien we al verschillende olifanten en giraffen. Aan de south gate lunchen we en moeten we inchecken. We worden al enthousiast van de laatste waarnemingen: luipaard, leeuw en een python die een impala opeet… Binnen de parkgrenzen vinden we minder olifanten maar wel volop impala’s. Als Flavia ineens STOP roept hebben we ook de eerste luipaard gespot. Hij ligt rustig langs de kant van de weg te slapen. Ik zet mijn arendsogen op om de leeuwen te spotten als ik ineens precies in de verte ook iets onder een boom zie liggen. aarzelend roep ik ook stop en blijkt het een cheetah te zijn, Dylos gaat zelfs even van de weg om hem van dichtbij te bewonderen, maar ook hij blijft rustig liggen. Je herkent hem aan de zwarte strepen in zijn gezicht. We zien ook nog buffels, pumba’s, guineafowls, mangoesten en bavianen. De Xini lagoon staat zo goed als droog.

[peg-image src=”http://lh3.googleusercontent.com/-37Jnep-6ft0/VsnQkLOzHII/AAAAAAAAHCw/nJniyGZON6o/s144-o/DSC00952%252520-%252520kopie.JPG” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758877489372290″ caption=”DSC00952 – kopie.JPG” type=”image” alt=”DSC00952 – kopie.JPG” image_size=”4618×3464″ ]

[peg-image src=” href=”https://picasaweb.google.com/108791750659524314945/Botswana02#6253758876979464946″ caption=”DSC00908 – kopie.JPG” type=”image” alt=”DSC00908 – kopie.JPG” image_size=”4618×3464″ ]

Ineens in het niets arriveren we op onze campsite, nummer 14. We zetten onze tent op midden tussen de dieren en krijgen het verbod om op verkenning te gaan. Toch wagen we het 10 meter verder waar de nijlpaarden zitten bij zonsondergang. Ondertussen maakt Ed lekker eten klaar. Op ons zelfvoorzien toilet, Douglas genaamd, komt een baviaan naar ons toe, en weten we niet goed hoe te reageren maar gelukkig stopt hij en gaat hij terug verder vans ons weg. We kruipen onze tent in, maar de bavianen die vannacht de bomen boven ons als slaapplaats hebben gekozen, maken een hels kabaal. Achteraf horen we dat dit een alarmroep was omdat er een leeuw in de buurt was… Spannend!

19/12/15: Moremi

Ontbijt om 5u, het was een hete nacht vandaag. In de ochtend rijden we richting Third Bridge bij een mooie zonsopgang. Al snel volgen er giraffen, een jakhals, heel veel roofvogels, marabous, tot we op een vlakte komen met een kudde zebras, alsook een kudde tsessebees. De spotted hyena wandelt er rustig tussen door. Opnieuw giraffen, wildebeest met kleintjes. Volgens een Afrikaanse legende werd het wildebeest gecreëerd door God met alle stukjes die nog over waren nadat alle dieren waren gemaakt. Daarom ziet hij er een beetje raar uit met het hoofd van een ezel, de baard van een geit, de horens van een koe en het lichaam van een paard…Je weet niet eerst waar te kijken. Ineens duiken uit het niets ook twee leeuwen op die een prooi aan het verorberen zijn. De gieren liggen al op de loer. De leeuwen liggen verscholen in het gras maar eens hun prooi op is, steken ze rustig de weg over… Even verder liggen ook drie leeuwinnen te rusten in de schaduw. Ze lijken hun niets aan te trekken van ons. Een geslaagde voormiddag dus! We brunchen met hamburgers en dan volgt een lange, hete siësta. In de late namiddag beginnen de nijlpaarden het water uit te komen om te grazen.

In het water hebben ze geen territorium maar op het land wel. Je ziet de nijlpaarden net boven het lange gras uitkomen. Om 16u vertrekken we opnieuw voor een gamedrive. We blijven in de regio met veel nijlpaarden, en een nieuw soort antilope de red lechwe. Als je hem ziet, wil het zeggen dat er binnen de 500 meter water in de buurt is. Hun voorpoten zijn zelfs korter om gemakkelijker in het water te kunnen voortbewegen. Bij de prachtige zonsondergang komt er nog een eenzame olifant aanwandelen. De enigste olifant die we binnen de parkgrenzen zullen zien…Ed heeft ondertussen lekkere braai met lookbrood voorzien die we helaas in de truck moeten verorberen omdat het kortstondig regent. Net voor het donker wordt, passeert er nog een hyena tussen de tenten. Ik heb geen idee hoe ik mij moet gedragen maar zolang onze gidsen zich geen zorgen maken, maak ik me ook geen zorgen.

20/12/2015: Moremi -Savuti

Opnieuw moeten we vroeg de veren uit want het is een lange rit naar het andere park Savuti. Uiteraard eerst nog wat dieren spotten zoals de kudu- een antilope mooi gestreept met gekrulde horens- en de waterbok die lijkt alsof hij op een pas geverfde WC-bril is gaan zitten en uiteraard de massa’s olifanten opnieuw buiten de parkgrenzen. We rijden nu een groot deel door mopane woodland. We komen op een grotere zandweg uit waar een olifant zopas is gestorven, hij is nog bijna volledig intact maar je ruikt hem van ver. We lunchen aan Mababe gate en dan rijden we terug niemandsland in. Op de droge vlaktes zijn tal van windhozen te zien. We hebben ook panne met de truck. We raken niet gestart maar gelukkig kunnen onze drie mannen het oplossen in de zinderende hitte. Al vragen ze de cola niet om hun dorst te lessen maar om de batterij ofzo proper te maken. In Savuti zetten we onze tent naast de rivier die blijkbaar al ettelijke jaren droogstaat. Onze truck doet het opnieuw niet meer… Na de alternator gemaakt te hebben is nu de batterij leeg. Ed en Dylos wandelen naar de office om een voertuig te laten komen om met startkabels te starten. Met een gewone jeep lukt het niet maar gelukkig is er ook een truck in de buurt en komt alles goed. Lekker avondeten en daarna onze warme tent in.

21/12/15: Moremi

Na de dagelijkse ochtendroutine gaan we alweer om 5u30 op ochtendsafari in Savuti. We worden al direct verwelkomd door een giraf en komen de eerste struisvogels tegen. De mannetjes zijn zwart, de vrouwtjes bruin. Aan een waterhole zijn de olifanten lekker aan het drinken. De jakhalzen komen er ook aan en zelfs een viertal leeuwen komen drinken! Een beetje verder is er een schouwspel van 11 jakhalzen en 3 leeuwen, af en toe wordt er eens achter eentje gejaagd maar voor de rest blijft het rustig. Op de grote open vlakte zien we nog massa’s zebra’s die aan het spelen zijn en een leeuw die er rustig rondloopt achter de tessebees achteraan. Wat een voormiddag! Het symbool van Botswana, de vorkstaartscharrelaar duikt overal op. Wist je trouwens dat jakhalzen ook mestkevers eten? We passeren nog het stretch point bij de grote baobabtree, de upsidedown tree. Brunch, siesta en een heerlijke douche in de brousse. De avonddrive brengt ons iets gelijkaardigs: olifanten, giraffen, struisvogels maar ook een mangoeste die een rockmonitor aan het oppeuzelen is. Leuk om te zien! Vanuit het niets duikt opeens ook nog een kudde buffels op en wat kudu’s. We rijden door smalle paadjes en opeens breekt de raam van de deur in duizend stukjes… So be it, geen probleem. Er zit deze keer geen zonsondergang in daardoor, maar we aperitieven dan maar op het dak van de truck.

Botswana-Zuid Afrika

22/12/15: Savuti – Maun

Na de dagelijkse routine rijden we terug richting Maun. Onderweg krijgen we een heuse stortbui, maar zien we ook- wat zeer uitzonderlijk is – een luipaard buiten de parkgrenzen. Hij ligt gewoon weer langs de kant van de weg te slapen. In de enige laagte die we kruisen, moeten we een jeep uit het water en de modder trekken. Het lijkt alsof het niet diep is, maar een andere jeep had hem er niet uitgekregen, en als hij de deur van zijn jeep terug open doet, lopen er tientalllen liters water uit zijn wagen… In Maun gaan we lunchen bij de Indiër en hebben dan nog even vrij voor souvenirshoppen voor onze vlucht boven de Okavongodelta start. Het is een piepklein vliegtuigje voor vijf passagiers maar de Zuidafrikaanse piloot Cameron stelt me wel op mijn gemak. Het uitzicht is echt fantastisch! De vormen van de natuur, de waterpartijen, de dieren vanuit de heme, subliem! We zien zelfs een groepje witte neushoorns. Niet dat we zien dat het witte zijn, maar de zwarte zitten blijkbaar niet in groep. Verder hebben ze dezelfde kleur. Dat uurtje gaat veel te snel voorbij! Blij worden we terug naar de lodge gebracht. We laden terug de truck over en krijgen een lekker avondmaal voorgeschoteld.

Botswana-Zuid Afrika

23/12/15: Makgadikgadi

Vandaag moeten we per uitzondering niet vroeg op. Voor diegene die willen is er een villagewandeling, de anderen kunnen genieten van de rust aan de lodge. Met Dj, de lokale gids en klusjesman in de lodge wandelen we naar het dorpje waar hij woont in de zinderende hitte. Onderweg horen we de vogels panikeren over een slang en ja hoor, daar kruipt vliegensvlug een slang in de boom. Eng! In het dorpje is niet veel zien uiteraard maar het spelen met de kinderen is wel leuk! We bezoeken het ‘hospitaal’ en de ‘shop’. De terugrit gebeurt met de kalahari ferrari, namelijk de ezelkar. De ezels kennen duidelijk de weg naar huis, want daar willen ze afslaan. Als we aan de lodge arriveren beginnen de ezels het bovendien nog eens op een lopen te zetten, er is geen houden aan. We botsen dan ook tegen een boom tot stilstand, gelukkig zonder gewonden. Een lekkere lunch en daarna vertrekken we richting makgadikgadi pans, namelijk de ntwe ntwe pan. Onderweg zien we verschillend springbucks wegvluchten. Het regent ook heel even waardoor de luipaardschildpad- één van de small five- komt drinken op de weg. Ed kan hem maar juist ontwijken. In de weg naar de pannen zien we verschillen black korhanen, ook wel de suicide bird genoemd. In de verte dreigt het onweer.. Eénmaal aan de zoutpannen grazen de zebra’s rustig tussen de koeien. Het waait ineens enorm waardoor het zeer lastig is om de luifel op te zetten. Het onweer blijft dreigend dus we durven niet te ver uit de buurt om te verkennen maar het is er wel idyllisch, maar droog. Ondertussen heeft Ed zijn beste beentje voorgezet om shepherds pie te maken, terwijl de beetles- gelukkig kleintjes- volop op ons neerdalen. Slapen doen we deze keer in de open luch, zalig, op de zoutpan. Jammer dat er geen mooie sterrenhemel is met de bewolking.

Botswana-Zuid Afrika

24/12/15: Chobe rivier

We staan op met een mooie zonsopgang op de vlakte en vertrekken want we hebben een boot te halen rond de middag en het is nog wel een eindje rijden naar Kasane. Het is een grote asfaltweg, maar regelmatig komen we toch olifanten tegen. In Kasane nemen we de boot op de Chobe rivier die grens vormt tussen Zambia en Botswana. Aan de rivier is er volop leven. Nijlpaarden alom, olifanten die een zalig bad nemen en in het water spelen, en uiteraard nog antilopen red lechwe, waterbuck en vogels! Onze boot doet het even niet maar ondertussen genieten we van de lunch en het badschouwspel van de olifanten. We rijden verder naar de grens met Zimbabwe en de vegetatie verandert er ogenblikkelijk, veel groener. Ed rijdt helaas wel een kameleon dood, hij voelt er zich niet goed bij… In Zimbabwe hebben we wel een visum nodig dat je ter plekke kan betalen. We slapen in de lodge in Vic Falls waar we een video te zien krijgen over de verschillende activiteiten maar niemand is echter geïnteresseerd. We krijgen uiteraard een braai op onze kerstavond met kerstcrackers! Het is Flavia haar laatste avond dus van haar moeten we alvast afscheid nemen.

Botswana-Zuid Afrika

25/12/15: Victoria Falls

Vandaag is het kerstdag en onze vrije dag. We hebben om 8u afgesproken om samen te ontbijten en wandelen dan gezamenlijk naar de Victoria Falls. Hoewel de watervallen helemaal niet op hun hoogtepunt zijn, is het toch wel heel mooi. Er heerst een tropisch klimaat en alle bezoekers zijn op hun kerstbest gekleed. Normaal zou de waterval wel 1700 meter breed zijn, maar aangezien het nog maar het begin van het regenseizoen is, loopt de waterval nog niet over heel de lengte. Aan de Zambiaanse kant kan je bovenop de waterval zelfs baden, dat ziet er maar schrikwekkend uit. Een brug over de Zambezi – waar er wordt gebungeejumped- vormt de verbinding tussen Zambia en Zimbabwe. Het is zwoel weer dus we zoeken een verfrissend drankje op in het Lookout Cafe met héél mooi zicht op de Zambezi, en af en toe springt of glijdt er in iemand de dieperik in… De zelfgemaakte ijsthee gaat heel vlotjes binnen. We wandelen terug naar het dorpje waar ik en Leen iets zoeken om te eten, maar iets lokaal is er niet echt, vooral fastfood, dus belanden we in de wok-away ofzo. Ondertussen is het al bijna 15u en het dorpje is niet zo groot, dus we wandelen naar de lodge waar we nog genieten van het zwembad en contact hebben met het thuisfront. Om 19u worden we met de taxi opgehaald om te gaan eten in het restaurant van het Kingdom Hotel waar er een kerstbuffet is. De omgeving is echt decadent, zo chique. We smullen van het menu waar keuze in overvloed is. We proeven er ook een lokale specialiteit, mopane wormen. De larven van een mot die leeft op de Mopane-boom. Ze zijn gefrituurd en gekruid, dus ze smaken gelukkig niet naar worm;) Ook het dessertenbuffet is zowel een pareltje voor het oog als voor de maag. Mmm. Met een gevulde maag keren we huiswaarts.

Botswana-Zuid Afrika
26/12/15: Vic Falls – Francistown

Na het ontbijt gaan we de truck op. We nemen afscheid van Angelique die naar huis zal vliegen. Het belooft een lange dag op de baan te worden. Ik verdiep me in mijn leesboek, maar toch slagen we er nog in om 2 héél mooie nieuwe soorten tegen te komen. De sabelantiloop en de grijze kroonkraanvogel. ‘s Middags lunchen we met pasta langs de kant van de weg. ‘s Avonds stoppen we aan de camping Woodlands waar Ed weer lekker kookt voor ons. Het druppelt lichtjes dus we zetten voor de zekerheid toch maar de luifel op.

27/12/15: Francistown- Johannesburg

Vandaag weer vroeg op, voor de laatste rit terug naar Johannesburg. We zien niet zo veel speciaals meer, en zijn vooral onderweg. ‘s Middags stoppen we in één van de supermarkts die op zondag open zijn om onze lunch te kopen. Het is zondagavond dus het is redelijk druk op de weg naar Johannesburg voor alle mensen die in de week in Johannesburg verblijven om er te werken, maar in het weekend naar huis trekken.
We hebben niet gereserveerd in onze lodge, maar gelukkig is er nog wel een plaatsje. We regelen nog onze Bazbus voor morgen. We dineren voor een laatste keer samen met de groep, waarna we afscheid nemen van deze mooie reis!

28/12/15: Johannesburg- Drakensberg

Om 7 u moeten we aan onze opstapplaats voor de bus zijn. We worden normaal opgehaald door een taxi, maar deze blijkt maar niet te komen. De lodge-eigenaar belt de taxichauffeur vanuit zijn bed nog maar eens op. We komen uiteindelijk juist op tijd aan bij Melville international backpackers waar de bus zou vertrekken, maar daar is niets te zien. We vragen ons af of we hier wel op de juiste plaats zijn, het hostel doet ook zijn deuren niet open, dus we kunnen het nergens vragen. Gelukkig duikt tegen 7u30 toch een minibusje op. We rijden nog heel Johannesburg rond om de andere reizigers op te pikken, waardoor het 9u30 is vooraleer we echt vertrekken. De chauffeur maakt ons bezorgd, hij beweert dat er geen slaapplaatsen meer zullen zijn in Drakensberg, en dat ook de busplaatsen verder bezet zullen zijn, want het is kerstvakantie en er is een festival in Drakensberg. We weten niet wat we ervan moeten geloven, maar zullen het wel zien als we arriveren aan de hostel, we zijn niet de enigen die nog geen slaapplaats hebben, dus we zien wel. Om 14u arriveren we in het Amphitheatre backpackers hostel, het is er een drukte van jewelste aan de receptie door het festival maar gelukkig is er nog voor iedereen een plaatsje. We schrijven ons in voor de wandeltour van morgen, en het diner van vanavond en gaan dan op verkenning. Achter de site ligt namelijk heel wat natuur en kleine aangeduide wandelingen.

Botswana-Zuid Afrika

29/12/15: Drakensberg

Vandaag is het wandeldag! We ontbijten met thee, koffie en onze rozijnenbollen in ons ‘eigen’ keukentje. We laden onze rugzakken in want we moeten van kamer wisselen en vertrekken om 7u 30 met het minibusje. We komen opnieuw langs de dam en de flamingo’s want het is nog wel een eindje rijden. We rijden helemaal terug naar de andere kant van de Drakensberg via het stadje Phuthaditjhaba dat in de provincie Vrijstaat ligt, naar de voet van de Sentinel Peak. Een weg leidt ons eindelijk de bergen in naar 2500 m hoogte, waar het wandelpad start. Eerst zachtjes bergop, later zigzag met prachtige uitzichten. Wel opletten voor de slangen, waarvan we er twee tegenkomen. Er staan ook wel wat bloemetjes. Ik moet me helaas concentreren om boven te raken in plaats van naar de bloemen te kijken.. Na de zigzags volgt er eerst nog een pad rond de berg, redelijk vlak, maar dan wordt het klauteren naar boven. Siya, onze gids doet het echter goed en wacht altijd mooi op de laatste. Bovenaan het geklauter ligt een soort plateau waar je zicht hebt op he Amphiteatre, rotsen in een halve cirkel. We genieten er van de omgeving en onze lekkere sandwich met eiersalade en een appeltje. Het wordt er frisjes zo op meer dan 3100 meter hoogte, dus we vertrekken helaas daar al snel na het spotten van een gier. We wandelen verder naar de Tugella watervallen, de tweede hoogste waterval van de wereld! Ze staat helaas droog op dit moment. De kikkers en hun kikkervisjes kunnen juist nog overleven in de bassins die de rivier in de rotsen heeft uitgehouwen. We klimmen zeer zachtjes, waarna we het ‘ergste’ deel van de wandeling krijgen, 2 verticale ladders van 20 meter die we moeten afdalen. Er is geen andere optie, stap voor stap daal ik af, bij elke tree blaas ik mijn laatste ademen uit, tot ik gelukkig heelhuids beneden arriveer. Oef! De weg terug is op het gemak, nu is er wel tijd om naar alle bloempjes te kijken. Als we terug naar huis gaan met het minibusje, begint het ineens keihard te hagelen. We hadden nog enkele wandelaars een lift gegeven naar hun lodge, maar het hagelt zo hard, dat ze niet kunnen uitstappen. Gelukkig duurt het niet zo lang. In Amphiteatres Backpackers krijgen we een nieuwe kamer toegewezen bij een Nederlands koppel, waar Amber bij in de slaapkamer mag. Een douche en wat kennismaken en we gaan lekkere potjie- een Zuidafrikaans stoofpotje uit een gietijzeren stoofpot- eten op het festivalterrein. Het festival is ondertussen aan de volle gang en we genieten nog mee van de twee reggaegroepjes waaronder Tidal Waves, maar om 22u vallen onze oogjes toch toe…

Botswana-Zuid Afrika

30/12/15:Drakensberg – Durban

We worden wakker van spelende kinderen dus we staan op om 7u om te gaan ontbijten. Ondanks het festival is er al veel bezigheid. We bestellen ons een ontbijtje, checken uit en doen dan onze wandeling naar de big tree nog maar eens. Deze keer is er veel meer te zien. Aan de steiger pauzeren we even met zicht op wat steltlopers en ibis. Ook in de rivier plonsen we met onze voetjes. We zien red bishop, bijeneter en ook 2 antilopen. We rusten nog even onder onze big tree en het is alweer tijd om terug te keren. Op de festivalwei nemen we lunch met een falafelwrap, pannenkoeken en een freezo. Njam, njam. Het festival is ondertussen terug gestart, maar de muzikanten hebben nog maar weinig bekijks. Om 13u stipt staat onze Bazbus er al. Ik ga Amber dan maar op het festivalterrein zoeken. Het is dezelfde chauffeur Jesse. We arriveren redelijk snel in Durban een vijfmiljoenenstad waar gisteren nog drie moorden zijn gepleegd. Gelukkig hebben we een bed gereserveerd, maar wat voor één? We krijgen een kamer voor 4 personen waar precies mensen wonen want er liggen een heleboel spullen. Achteraf blijkt dat inderdaad waar te zijn, want er woont een Duitse vrijwilligster. Amber komt ook in een kamer terecht waar het nog veel rommeliger is. We gaan nog liever het zwembad in dan in de douche.. Omdat het in het donker nogal onveilig is gaan we snel uit eten bij de Indiër Palki. Lekker! Zo zijn we juist voor donker terug in het hostel waar we nog wat in de hangmat hangen.

31/12/15: Saint Lucia

We staan op om 6u in de Nomads Backpackers. De kamergenote was inderdaad niet stilletjes en er was ook nog luide muziek. Deze keer is er een heel vriendelijke meneer, die voor ons de taxi belt naar het minibusstation. Het ontbijt is zelfbediening. Een grappige taxichauffeur -Are you looking for Mr Right? – brengt ons naar het drukke minibusstation. Het minibusje voor Sint Lucia zit gelukkig al bijna vol. De meneer naast ons koopt nog een handdoekje om zijn zweet af te kuisen en dat zal nodig zijn want die Afrikanen houden om één of andere reden graag de ramen dicht waardoor het zweten geblazen is. We moeten overstappen in Mtubatuba waar er juist een markt is, al is er niet veel verscheidenheid in de koopwaren. Hier moeten we iets langer wachten tot ons busje vol is, maar al bij al verloopt alles vlot. Zelfs na nog tien tussenstoppen arriveren we nog voor 10 u in Saint Lucia. We droppen onze rugzakken in Bib’s Backpackers – een beetje vergane glorie- en gaan dan op verkenning uit. Als voorgerechtje eten we vier mango’s. Mmmm.. We boeken onze safari naar Hluhluwe bij Monzi safari’s en gaan dan Fish en Chips eten. In het toeristenbureau springen we binnen dat ons weet te vertellen dat de schildpaddentours volzet zijn tot 6 januari. We nemen een optie op het kajakken en horen elders dan voor de schildpadden. Het geluk is aan onze kant, er hebben juist twee mensen geannuleerd bij Thompson voor vanavond. Oudjaar bij de schildpadden, ideaal voor ons! Eén klein probleempje, de tour komt pas om 4u terug aan, en om 4u45 vertrekt onze volgende tour al, dat wordt geen slaap… Gelukkig kunnen we onze safari nog van datum wisselen zodat alles goed komt. We wandelen naar het strand waar we enkel zwarten terugvinden en genieten van de golven en de omgeving, de spelende kinderen en volwassenen die ook in de branding liggen. Op de terugweg zien we nog een Vervet aapje.

In de Spar doen we inkopen voor ons avondeten, we gaan eens zelf koken. Omdat we de kookinstallatie van het guesthouse nog niet hebben gezien, houden we het op spaghetti, uiteraard met aperitief olijven en chips, maar zonder de wijn anders vallen we zeker in slaap bij de tour. De rest is lekker aan het barbecuën. Wij doen nog even een powernap voordat we om 22u vertrekken naar de schildpadden. We worden opgehaald door een jeep en zien bushpigs, buffels, bushbabies, genets en uiteraard nijlpaarden, maar alles is nogal moeilijk te zien in het donker. Wonder boven wonder zien we ook nog een luipaard dat gezellig naast de weg ligt. Op Cape Vidal zijn ze ook gezellig een feestje aan het bouwen. Wij laten ondertussen de banden af van onze jeep om op het strand te kunnen rijden. We leggen een hele tocht af op het strand maar nog geen schildpadden te zien. Dan eerst maar oudejaarsdiner en champagne op het strand. Lekker! We leren dat een leatherback tot 600 kg kan wegen, 100.000 eitjes per seizoen legt – waar er maar 1 van overleeft- om de 3 à 4 jaar. De eieren worden al gepredateerd door honingdas en de krabben eten de kleine schildpadjes op. We keren terug op onze bandensporen in de hoop van nestelende schildpadden te zien maar tevergeefs… Eén schildpad is wel aan land geweest, maar heeft rechtsomkeert gemaakt omdat er mensen in de buurt waren. Ze kunnen hun eitjes namelijk 3 dagen bewaren. Helaas dus terug onze banden oppompen zonder schildpadden. Ik kan me amper wakker houden en slaap goed in ons klein duf kamertje na eerst de anderen aan de chiquere etablissementen te hebben afgezet.

Botswana-Zuid Afrika

01/01/16: Saint Lucia

Na ons laat avontuur van gisteren, slapen we rustig uit maar later dan 9u30 wordt het toch niet. We ontbijten met onze pot yoghurt en trekken dan op verkenning uit in de omgekeerde richting van gisteren. We doen eerst de ‘purple crested lourie’ walk door de meer tropische vegetatie maar er valt niet heel veel leven te bespeuren. Als we bij de parking aan een steiger arriveren zien we ineens een gigantische monitor. Dat is wel even schrikken! 5 min later komen we er al een tweede tegen. We wandelen verder naar het knuppelpad dat naar het strand leidt en daar vertonen ook de nijlpaarden zich uiteraard. Nog nooit zo dicht nijlpaarden bij de zee gezien! We rusten even onder de ‘zeedennen’ aan het strand voor wat verkoeling en wandelen dan langs de kustlijn naar het andere strand. De stranden zien hier blijkbaar automatisch rasgescheiden. Eerst is het witte strand, maar wij gaan naar het zwarte strand omdat er daar ook iets te eten valt. Het is zaterdag en nieuwjaarsdag dus het is er een enorme drukte van jewelste. Bij de eetkraampjes valt het wel mee, ze verkopen allemaal hetzelfde: 3 boterhammen met een vleesje en een paar patatjes. Toch smaakt het! Zwemmen doen we deze keer toch maar op het iets rustigere blankenstrand maar daar zit nogal veel wier in de zee. Het is te zonnig om op strand te blijven dus wandelen we rustig richting het hotel. Onderweg komen we nog een hele bende Vervet monkeys tegen waarbij we een uitgebreide fotoshoot houden. Aan onze guesthouse doen we nog een zwempje ter afkoeling en gaat we uiteten. Het verrast ons, maar alle restaurants buiten eentje zijn gesloten. Bij dat eentje staat echter een gigantische wachtrij, dus doen we snel wat inkopen de tankshop. Pie en noedels zal ons nieuwjaarsdiner worden met pudding als dessert!
Botswana-Zuid Afrika

02/01/16: Cape Vidal

Om 5u45 worden we opgehaald voor onze Cape Vidal Tour door twee blonde jonge Zuid-Afrikanen. We doen een toer door het Isimangaliso wetland park, heel anders dan verwacht. Het noemt Wetland park, maar wij krijgen niet veel water te zien, maar zien dan ook maar een stukje van het park. Aan de hide-out krijgen we ontbijt en denken we nog net één seconde 3 neushoorns te spotten voor ze achter de horizon verdwijnen. Gelukkig zien we wel nog verschillende andere dieren. Red duiker, bushbuck en een rock monitor. We rijden verder naar Cape Vidal waar we nog een ander aapje, de samango aap ontmoeten. Aan Cape Vidal is het soms snorkelen maar blijkbaar is het tij niet goed en wordt het gewoon zwemmen. De golven zijn wel veel beter dan gisteren. Later rijden we naar de Missionrock, rotsen in de zee met reuzekrabben en slangsterren. Daar wordt onze barbecue aangestoken, lekker vlees met groentjes en patatjes in het zuur. Daarna is het helaas al huiswaarts, het is niet echt een full day tour… Gelukkig zien we nog de zeer zeldzame zwarte neushoorn die altijd alleen is, en rustig onder een boom in de schaduw ligt. Hij is de agressieve van de twee en eet meer bomen en bladeren. Op het einde duiken er ook nog zebra’s op dus al bij al toch een geslaagde dag hoewel we om half twee al terug zijn. We doen dan maar een duikje in het zwembad, wat verslag schrijven, ijsjes eten… We gaan uiteten bij Baracca, een Portugees restaurant met een toets van Italiaans. De pizza vegetariana is toch maar raar met spruiten, pompoen en boontjes… We zijn net te laat om de zonsondergang te zien aan de Sunset Jetty. Morgen beter!

Botswana-Zuid Afrika

03/03/16: Hluhluwe

Het toppunt van vroegheid! Om 4u45 worden we opgepikt voor onze tour naar Hluhluwe. De zijkanten van de jeep worden eerst naar beneden gehaald, want het is nog een klein uurtje rijden en winderig. We hebben gezelschap van een Italiaans duo en een Nederlands koppel. Het landschap in het park is prachtig, bergachtig. In de verte zien we een giraf vermomd tussen de bomen. Ook de eerste impala’s en olifanten duiken op. Al snel wordt de eerste neushoorn gespot. Eerst nog ver, maar steeds dichter en dichter, zelfs met kleintjes. In totaal tellen we er heel de voormiddag maar liefst 25 stuks! Naar de katachtigen speuren is onbegonnen werk in de droge bosjes. De Tawny eagle vliegt boven ons hoofd. Het is er zeer rustig van dieren uitgezonderd de neushoorns. Als we aan een waterhole arriveren duiken gelukkig wel wat dieren op: zebra’s, wildebeest, nyala’s met één lepelaar in het midden. ‘s Middags wordt er terug dezelfde barbecue voorzien. Na het middagmaal doen we nog een klein toertje zonder succes en dan is het alweer huiswaarts.. Een snelle zwem, douche en etentje bij de Fishermans waar het erg vochtig is met het water dat verneveld wordt door de ventilator. Het duurt even voor ons eten er is, zodat we maar juist op tijd voor onze zonsondergang zijn. De koe- en zilverreigers hebben zich allemaal in het riet genesteld en het is prachtig om te zien als ze opvliegen.

Botswana-Zuid Afrika

04/01/16: Saint Lucia -Swaziland

We zorgen ervoor dat we om kwart voor 7 aan de minibuslocatie zijn. Wat pannenkoekjes en ja hoor, tegen 7 uur vertrekt het busje naar Mtubatuba. Er zijn wel wat minibusjes, maar niet naar Swaziland. Jozini is het verste dat ze rijden, dus we gaan voor die optie. Alleen duurt het nog twee uur voor het busje eindelijk vol genoeg is om te vertrekken…. We overwegen om in Mhkuze uit te stappen, omdat we de kans dat we daar verbinding hebben hoger inschatten, maar onze chauffeur vraagt het er, en zegt dat we mee verder moeten rijden. We laten ons in Josini afzetten in plaats van aan de afslag naar Josini aan de grote weg, maar blijkt dat Josini achter een hele heuvelrug ligt. Gelukkig zijn de uitzichten over een stuwmeer wel heel mooi. We willen verder naar Golela, een plaatsje aan de grensovergang, maar daar rijden de busjes ook niet heen. Ze zullen ons aan de afslag afzetten. We zijn vrij snel weg, maar als we instappen vertelt de ‘regelaar’ vanalles in het Zulu tegen de passagiers waar wij uit kunnen opmaken dat ze ons speciaal 10 km verder zullen afzetten omdat we naar Swaziland willen. Er volgt echter een hele discussie, het lijkt alsof de passagiers het er niet mee eens zijn. Met een bang hartje vertrekken we, en gelukkig worden we aan de grens afgezet. Nu maar hopen dat er ook vervoer is achter de grens…. Tevoet gaan we de grens over via de grensposten en ze kijken ons toch niet raar aan, dus het zal wel in orde komen. En ja hoor, het openbaar vervoer is veel beter in Swaziland. Aan de overkant, staat een busje en het vertrekt bijna direct. We moeten nog wel een keertje overstappen in Mtatata en Mazini, maar we moeten nooit lang wachten. We vertrekken voor we vol zijn, en zullen we passagiers onderweg meepakken. Er zijn bovendien ook echte bushokjes in Swaziland! We laten ons afzetten aan het Shoppingcenter en gaan op zoek naar Legend Backpackers Lodge . Het is even bergop, en we zweten als een otter als we arriveren. Het is net nog geen 17u, dus we gaan eerst naar het activiteitenkantoortje waar we optie nemen op het raften. Er is geen avondeten te verkrijgen dus we gaan uitgebreid shoppen in de winkel. Nog een zwemmetje ter verkoeling en dan avondeten.

05/01/16: Mantenga

Het raften gaat helaas niet door omdat we maar met twee personen zijn, dus zetten we het op een wandelen naar Mantega Reserve. Even checken in het boek hoe laat het opengaat want natuurlijk zijn we weer aan de vroege kant. Aan de inkom vragen we of er kunnen wandelen. Ja hoor, maar de computer doet het juist niet meer om een kaartje af te drukken, maar vanaf de waterval zouden de trails goed aangegeven zijn. De berg op zou 3u wandelen zijn. De waterval ligt vlakbij en is wel heel lieflijk, maar die houden we voor als we de wandeling hebben gemaakt. Zoveel trails staan er niet aangegeven, er vertrekt een pijl die naar wat bungalows gaat, dus die volgen we maar. We schrikken ons dood als daar ineens een megagrote slang wegsnelt. Gelukkig heeft hij of zij blijkbaar zeker evenveel schrik van ons dan wij van hem. Het pad is niet heel duidelijk maar we slagen er toch in de juiste richting te volgen. Af en toe moeten we schuilen voor de warmte, hoewel het nog maar 8 uur is. Maar de uitzichten zijn wel heel mooi, met zicht op de Execution Rock. Bovenaan de berg nemen we een langere pauze, en krijgen we nog gezelschap van een andere kwartet dat de berg langs de andere kant is opgeklommen. Ondertussen zijn de koeien ook op de berg gekomen. We proberen langs de andere kant de berg af te dalen, het pad is niet heel zichtbaar, maar heelhuids dalen we af en belanden in een Eucalyptusbos. Een paadje brengt ons nog naar het bovenaanzicht van de watervallen en daarna is het zwemtime! Als we terug aan de watervallen arriveren zien we juist een gigantische watermonitor wegvluchten. We durven dus niet echt het diepe water in, en blijven maar wat plonsen aan de waterkant. De visjes zwemmen tussen onze voetjes. De vlindertjes fladderen er ook vrolijk op los. Een aangename rustige namiddag. Om 15u is het nog een dansoptreden, waar we gaan kijken. Je ziet duidelijk dat het voor de toeristen gedaan wordt, maar het is nog wel eens leuk. De chef van de village toont ons ook hoe ze vroeger leefden. Het is nog altijd warm dus als we aan de lodge arriveren, nemen we eerst nog een duik in het zwembadje .‘s Avonds gaan we lekker uiteten in de Mantenga Lodge met Iyasha inyama, een specialiteit namelijk rund die ze voor mijn neus komen flamberen. Mooi! Ondertussen lopen de aapjes rond en over het restaurant om te zien of ze iets kunnen meepikken.

Botswana-Zuid Afrika

06/01/2016: Ezulwini-Johannesburg

Vandaag staat terug in het teken van transport, proberen in Johannesburg te raken..
We wandelen naar het shoppingcenter waar we direct in een minibusje kunnen stappen richting Mbabane, de hoofdstad van Swaziland. Daar moeten we wel even wachten tot het grensoverschrijdend busje volzet is, maar we doden de tijd met een goed gesprek met een Swazilander. Hier in Swaziland lijken ze veel vriendelijker tegen blanken. Al vertrouwen we het niet helemaal als we ons paspoort moeten afgeven, maar ook de zwarten doen dit, dus het zal wel in orde zijn. We moeten namelijk weer een grensovergang over. Swaziland uit, Zuid-Afrika in. Alle paspoorten worden samen afgegeven en één voor één moeten we ons gezicht laten zien als ze ons afroepen, niet de meest praktische werkwijze.
Als we bijna in Johannesburg zijn, zijn er stukken aan ons busje, blijkbaar kunnen we niet meer snel rijden of zo. Langs de kant van de snelweg worden we opgepikt door een ander busje, maar ik zal verder moeten rechtstaan. Omdat we in de buurt van de luchthaven willen slapen, stappen we ergens uit in een minibusstationnetje…Gelukkig raken we daar ook weer redelijk direct weg. We arriveren nu in een andere buurt en vragen een taxi naar het hostel dat in onze boek staat. We rijden een rustige buurt in, en helaas bestaat het hostel niet meer. Er is nog een logement in de buurt, Le Chateau, poepchique naar onze normen, maar we nemen dat maar anders hebben we de taxirit ook maar voor niets gemaakt:) We maken uitgebreid gebruik van de badkamer, de airconditioning en de aperitief en gaan dan in de bar avondeten, waar er gelukkig nog een gezin te gast is. ‘s Avonds kijken we in ons heerlijk bed nog een filmpje.

07/01/16: Johannesburg- Brussel

Lekker uitslapen op het gemak, en dan lekker ontbijten. We genieten nog wat van de mooie tuin, maar aangezien er om 10u al een rit rijdt naar het vliegveld, nemen we die maar mee.
In de luchthaven doen we alle winkeltjes aan, en gaan we pizza uiteten. Het is er een drukte van jewelste, want blijkbaar heeft een vlucht vertraging en mogen ze allemaal uiteten in dit restaurant. Gelukkig hebben wij tijd met hopen. Op de vlucht verloopt alles prima. In Addis Abeba moeten we weer overstappen, maar we mogen gelukkig een binnenweg nemen voor de veiligheidscontroles. Bij het opstijgen wenst de kapitein ons nog een Zalig Kerstmis, we zijn even in de war, maar dan valt onze frank dat ze in Ethiopië een andere kalender gebruiken. We arriveren ‘s morgens vroeg in Brussel, waar gelukkig net de treinstaking achter de rug is.